Hann varð stúdent frá Menntaskólanum í Reykjavík 1930 og cand. juris frá Háskóla Íslands 1935. Héraðsdómslögmaður varð hann 1938 og hæstaréttarlögmaður 1941. Fyrstu árin eftir embættispróf, 1936-42, vann hann sem fulltrúi í lögmannsstofu Stefáns Jóh. Stefánssonar hrl. og Guðm. Í Guðmundssonar hrl. en stofnaði síðan lögmannsstofu í Reykjavík, þar sem hann vann allt til áramóta 1990- 1991, en þá hætti hann lögmannsstörfum fyrir aldurs sakir.

Hann lagði sérstaka stund á vörumerkjafræði og einkaleyfi og hafði viðskipti um slík mál um allan heim og skrifaði ritgerðir um þau fræði, sem birtust í tímaritum bæði hérlendis og erlendis. Þá var hann ræðismaður og síðan aðalræðismaður fyrir Ísrael 1957-1973. Hann var formaður Orators 1931-32, í Verðlagsnefnd 1938-1942, einnig var hann með í stofnun ýmissa félaga svo sem Steypustöðvarinnar hf. og var oft formaður þeirra eða stjórnarmaður. Hann var valinn í Mannréttindanefnd Evrópuráðsins 1962 til 1966, en þá tók hann sæti í Mannréttindadómstóli Evrópuráðsins til 1971.
Heimild: http://www.mbl.is/greinasafn/grein/240199/

• Icelandic