IcReLIH

Kvennasögusafn Íslands

• Women´s History Archives

• Islands kvindehistoriske arkiv

Kvennasögusafn Íslands hefur starfað sem sérstök eining innan Landsbókasafns Íslands-Háskólabókasafns í Þjóðarbókhlöðu frá árinu 1996. Safnið var stofnað 1. janúar árið 1975. Að stofnun þess stóðu Anna Sigurðardóttir, Else Mia Einarsdóttir og Svanlaug Baldursdóttir.

Um sögu safnsins má lesa í þessum ritgerðum:

Sigríður Th. Erlendsdóttir, „Anna Sigurðardóttir“ Andvari- Nýr flokkur XLII, 125. ár (2000), bls. 11-68
Erla Hulda Halldórsdóttir, „Anna Sigurðardóttir og Kvennasögusafn Íslands“ Ritmennt. Ársrit Landsbókasafns Íslands – Háskólabókasafns 2 (1997), bls. 81-106
Svanlaug Baldursdóttir, „Í Kvennasögusafni Íslands“ Konur skrifa til heiðurs Önnu Sigurðardóttir (Reykjavík 1980), bls. 1-11

Kvennasögusafn Íslands lýtur lögum um Landsbókasafn Íslands

Kvennasögusafn Íslands hefur eitt stöðugildi sem er forstöðumaður safnsins. Þriggja manna stjórnarnefnd er forstöðumanni til ráðgjafar og aðstoðar og skipar RIKK einn fulltrúa, Kvenfélagasamband Íslands annan og Landsbókasafn þann þriðja.

Kvennasögusafn Íslands miðlar þekkingu um kvennasögu og rannsóknir og aðstoðar við öflun heimilda. Það er eina safnið sinnar tegundar á Íslandi.
Markmið safnsins er að safna og varðveita hvers konar prentað mál um konur að fornu og nýju, óprentuð handrit og bréf kvenna svo og önnur skjöl, fundargerðir, starfsskýrslur og skjöl hinna ýmsu kvennasamtaka og annað sem hefur gildi fyrir sögu íslenskra kvenna.
Kvennasögusafn tekur við handritum, dagbókum, bréfum og öðrum skjölum frá bæði félagasamtökum og einstaklingum til varðveislu fyrir komandi kynslóðir

Þjóðarbókhlaða, 1. hæð