Hún gekk í Laugarnesskólann og sótti framhaldsmenntun í Verslunarskóla Íslands, þaðan sem hún útskrifaðist árið 1948. Hún hóf nám við Háskóla Íslands 62 ára gömul og úskrifaðist með BA-próf í mannfræði 1994 og MA-próf í mannfræði árið 2000.

Herdís vann lengst af utan heimilis með sínum húsmóður- og uppeldisstörfum, við skrifstofustörf hjá Trésmíðafélagi Reykjavíkur og Verkamannafélaginu Dagsbrún, en lengsta starfsævi átti hún hjá Borgarbókasafni Reykjavíkur, fyrst við Hljóðbókasafnið og síðan Sólheimasafnið þar sem hún starfaði þar til hún fór á eftirlaun. Hún fékkst jafnframt við þýðingar samhliða öðrum störfum. Hún var eindregin baráttukona fyrir bættu mannlífi og betri kjörum og tók þátt í ýmiskonar félagsstarfi á þeim vettvangi, m.a. Æskulýðsfylkingunni á sínum yngri árum og Rauðsokkahreyfingunni eftir stofnun hennar. Hin síðari ár átti hún sæti í stjórn Félags eldri borgara. Hún skrifaði tvær bækur sem byggðar voru á rannsóknum hennar við Háskóla Íslands en þær eru "Vaknaðu kona" árið 1996 er lýsir baráttu rauðsokka frá þeirra eigin sjónarhóli og "Úr fjötrum" árið 2001 er lýsir kjörum íslenskra kvenna þegar erlendur her tók sér bólfestu í landinu.
Heimild: http://www.mbl.is/greinasafn/grein/1152394/